Het citaat van de "Naked Lunch" van William S. Burroughs beschrijft een grimmig perspectief op de mensheid, wat suggereert dat de samenleving wordt geplaagd door verschillende aandoeningen. Deze aandoeningen, waaronder armoede en haat, worden afgeschilderd als symptomen van een diepere kwestie die 'het menselijke virus' wordt genoemd. Deze metafoor houdt in dat deze negatieve elementen inherent en doordringend zijn in het menselijk bestaan, zich verspreiden door elk facet van het leven, tot de details van dagelijkse interacties en individuele cellen.

Burroughs presenteert een sombere visie op de menselijke conditie, waar systemische problemen zoals oorlog en corruptie niet alleen externe uitdagingen zijn, maar interne kwalen die menselijke ervaring bepalen. Door deze kwesties aan een virus te vergelijken, benadrukt hij hun aanstekelijke aard, wat suggereert dat ze zonder interventie de samenleving in het algemeen zullen blijven reproduceren en beïnvloeden. De gebruikte beelden roepen een gevoel van wanhoop op en een behoefte aan verandering om de verraderlijke verspreiding van deze symptomen te bestrijden.