Het citaat van "Barkskins" van Annie Proulx beschrijft de ingewikkelde en delicate aard van het bos en vergelijkt het met een fijn vervaardigd kanten altaarstuk. Deze beelden suggereren dat het bos niet alleen mooi, maar ook complex en veelzijdig is, met verschillende grenzen en overgangen die bijdragen aan het totale karakter. De vergelijking met kant benadrukt kwetsbaarheid en kunstenaarschap, waardoor een diepe verbinding tussen de natuur en vakmanschap wordt aangegeven.

De vele randen van het bos betekenen hoe ecosystemen op elkaar inwerken en samengaan, waardoor een rijk tapijt van het leven ontstaat. Het gebruik van taal van Proulx nodigt lezers uit om de subtiele nuances van de natuurlijke wereld te waarderen, waardoor we herinneren aan de onderlinge verbondenheid van verschillende elementen in een bos. Deze metafoor onderstreept het idee dat bossen levende entiteiten zijn, gevuld met verhalen en verborgen diepten, wat zowel hun kracht als kwetsbaarheid weerspiegelt.