De man fokt leugens. Hij spawnt ze aseksueel uit, zonder enige hulp. Hij ademt uit en leugens vullen de lucht. Alleen in een kamer mompelt hij leugens tegen zichzelf om te voorkomen dat ze in de val van waarheid vertellen vallen. In de dag, slapend in zijn bed, diep in het veiligste hart van het hoofdkwartier van het coalitie, droomt hij in leugens. Hoe beter zijn linkerhand ervan voorkomen dat hij weet welke verraad zijn recht is gepland.
(The man breeds lies. He spawns them asexually, with no need for any assistance. He exhales and lies fill the air. Alone in a room, he mutters lies to himself to keep from falling into the trap of truth-telling. In the day, sleeping in his bed, deep in the safest heart of Coalition headquarters, he dreams in lies. The better to keep his left hand from knowing what betrayals his right has planned.)
Het fragment reflecteert op het idee van zelfbedrog en het gemak waarmee leugens kunnen worden gecreëerd en gevoed door een individu. De man wordt afgebeeld als een bron van leugens, die ze moeiteloos zelfs in eenzaamheid genereren, wat duidt op een diepgaande strijd met de waarheid. Zijn interacties zijn getint met oneerlijkheid, wat suggereert dat hij deze verzinsels gebruikt om zich te beschermen tegen het confronteren van ongemakkelijke realiteiten, wat aantoont hoe individuen verstrikt kunnen raken in hun eigen bedrieglijke verhalen.
Bovendien ligt de beelden van dromen in de veilige grenzen van het hoofdkwartier van coalities van de essentie van interne conflicten. De man scheidt bewust of onbewust zijn acties en intenties, en duidt op een diep verraad waar hij zich van bewust is, maar kiest ervoor om te negeren. Deze dualiteit benadrukt de complexiteit van menselijk gedrag en de instinctieve vermijding van waarheid, en benadrukt een breder commentaar op vertrouwen, loyaliteit en de maskers die mensen in hun dagelijks leven dragen.