Ja, goed om jou ook te zien. Haar hand blijft op het pistool. "Zei ik dat het goed was om je te zien, Joe?" Nee, maar ik probeer altijd tussen de regels te lezen. Ik dacht dat je voor je pistool ging, was hoe je tegenwoordig genegenheid uitdrukt.
(Yeah, good to see you too.Her hand stays on the gun."Did I say it was good to see you, Joe?"No, but I always try to read between the lines. Figured you going for your gun was how you express affection these days.)
De dialoog onthult een gespannen interactie tussen twee karakters, die een onderstroom van conflict benadrukt, ondanks de uitdrukking "goed om je te zien". De hand van één personage die op een pistool rusten, suggereert een agressieve of defensieve houding, wat aangeeft dat de ontmoeting misschien niet vriendelijk is. Het andere karakter, Joe, probeert dit gedrag te interpreteren als een vorm van gedraaide genegenheid, wat een complexe relatie impliceert waarbij geweld en bekendheid met elkaar verweven zijn.
Deze uitwisseling weerspiegelt de fijne kneepjes van hun dynamiek, waarbij typische uitingen van goodwill worden overschaduwd door bedreigingen. Joe's sarcastische opmerking over lezen tussen de lijnen suggereert dat hij het aanwezige gevaar herkent, maar hij kiest ervoor om met humor te reageren. De scène vangt de essentie van hun relatie, gekenmerkt door spanning en een bepaalde donkere humor, kenmerkend voor de toon van het boek.