Het citaat van William Faulkner: "Het verleden is nooit dood. Het is niet eens verleden", legt de aanhoudende invloed van de geschiedenis op ons huidige leven vast. In het boek 'The Cosmopolitans' van Sarah Schulman resoneert dit idee diep in het hele verhaal en toont het hoe onze ervaringen, herinneringen en de maatschappelijke structuren die we erven onze identiteit en relaties vormen. De personages worstelen met hun geschiedenis en onthullen hoe eerdere gebeurtenissen hun huidige acties en perspectieven voortdurend informeren.

Schulman weeft een rijk tapijt van onderling verbonden levens en illustreert dat het verleden in ons en onze gemeenschappen blijft hangen. De worstelingen van de personages met hun geschiedenis benadrukken de onontkoombare aard van geheugen en erfenis, wat suggereert dat om het heden te begrijpen, men het verleden moet erkennen en confronteren. Deze verkenning van tijd weerspiegelt het idee van Faulkner dat de impact van het verleden diepgaand is en dringt er bij lezers op aan om de relevantie ervan in onze lopende verhalen te herkennen.