De kracht van de vraag stond in de vraag zelf? Hij had haar geleerd dat men een vraag in de geest moest laten hangen, omdat men van wijn op de tong zou kunnen genieten, en hij had gewaarschuwd dat een haast om te antwoorden alle kans op inzicht kon verminderen. Inderdaad, als men voortdurend vragen zou vermeden door ze onmiddellijk te beantwoorden, zou dergelijk ongeduld een barrière worden op het pad naar grotere kennis van zichzelf.
(the power of the question was in the question itself? He'd taught her that one must let a question linger in the mind as one might savor wine on the tongue, and he'd cautioned that a rush to answer could diminish all chance of insight. Indeed, if one continually avoided questions by trying to answer them immediately, such impatience would become a barrier on the path to greater knowledge of oneself.)
De essentie van een vraag ligt in zijn vermogen om gedachte en reflectie uit te lokken. Het personage leert dat het toestaan van een vraag in iemands geest kan leiden tot diepere inzichten, vergelijkbaar met het genieten van de ingewikkelde smaken van wijn. Haastig om een antwoord te vinden kan het potentieel voor echt begrip en verlichting ondermijnen.
Bovendien kan dit ongeduld om te antwoorden de persoonlijke groei en kennis belemmeren. Door de diepere betrokkenheid bij vragen te vermijden, kunnen individuen kansen missen om hun eigen gedachten en gevoelens te verkennen, uiteindelijk hun zelfbewustzijn en begrip van complexe ideeën beperken.