In "at the Reunion Buffet" van Alexander McCall Smith, reflecteert de hoofdrolspeler op het idee om een ​​reünie bij te wonen en komt tot de conclusie dat het misschien niet de moeite waard is. Ze beschouwt de reünie als een extra bron van stress die haar leven onnodig bemoeilijkt en gelooft dat het beter is om het verleden achter te laten in plaats van het opnieuw te bezoeken. De uitdrukking "We hoefden geen koude gerechten uit het verleden te verwarmen" suggereert dat de herinneringen die aan die gebeurtenissen zijn verbonden, beter ongestoord kunnen worden achtergelaten.

Dit sentiment benadrukt de emotionele last die kan komen met het opnieuw verbinden met mensen en herinneringen die mogelijk niet langer dezelfde betekenis hebben. In plaats van sluiting of vreugde te vinden, beschouwt ze de reünie als een potentiële bron van ongemak, wat duidt op een verlangen om zich te concentreren op het heden in plaats van oude ervaringen opnieuw te beleven. Uiteindelijk is het overgedragen idee er een van het waarderen van de huidige vrede en eenvoud over de complexiteit van eerdere relaties.