In "Engleby" onderzoekt Sebastian Faulks thema's van identiteit en zelfperceptie door de introspectieve reis van de hoofdrolspeler. De uitdrukking "de donder van valse bescheidenheid was oorverdovend" vangt het idee dat veel mensen bescheidenheid als gevel gebruiken om hun ware ambities of onzekerheden te maskeren. Het onderstreept de ironie dat, ondanks hun pogingen om nederig te lijken, dergelijk gedrag luid en opvallend kan zijn en diepere waarheden over hun karakter onthult.
De reflectie van het personage op maatschappelijke verwachtingen en persoonlijke authenticiteit benadrukt de spanning tussen hoe men zich presenteert versus hun interne realiteit. Faulks nodigt lezers uit om de implicaties van deze dissonantie en de gevolgen van het handhaven van een vals beeld te overwegen, wat suggereert dat echt begrip komt van het omarmen van eerlijkheid over pretentie.