De Amerikaanse aandelenmarkt is geëvolueerd naar een systeem dat deelnemers sterk verdeelt in twee verschillende klassen: degenen die het zich kunnen veroorloven om technologie te benutten voor snelheid, en degenen die dat niet kunnen. De rijke beleggers, of "haves", investeren zwaar in geavanceerde technologie waarmee ze transacties kunnen uitvoeren in breuken van een seconde en een voordeel behalen ten opzichte van anderen. Dit heeft een aanzienlijke ongelijkheid gecreëerd in hoe effectief verschillende marktspelers kunnen werken.

Aan de andere kant blijven de "have-nots", grotendeels bestaande uit alledaagse investeerders, zich niet bewust van de fijne kneepjes en voordelen van high-speed handelssystemen. Hun gebrek aan kennis over het belang van nanoseconden in handel betekent dat ze vaak in het nadeel zijn, niet in staat om te concurreren in een markt die steeds meer wordt aangedreven door technologie en snelheid. Deze situatie leidt tot een fundamentele ongelijkheid in marktparticipatie, wat de complexiteit van moderne financiën benadrukt.