Het geschreven woord wordt verondersteld te zijn weerspiegeld en herzien door de auteur, beoordeeld door autoriteiten en redacteuren.
(The written word is assumed to have been reflected upon and revised by its author, reviewed by authorities and editors.)
Het boek van Neil Postman, "Amusing onszelf tot de dood: publieke discours in het tijdperk van de showbusiness", benadrukt de betekenis van het geschreven woord in de samenleving. Hij betoogt dat schriftelijke communicatie een inherente veronderstelling van grondige reflectie en herziening door zijn auteurs heeft. Dit proces zorgt ervoor dat de gepresenteerde informatie wordt overwogen en gepolijst, waardoor de geloofwaardigheid wordt verleend aan de overgebrachte ideeën.
Bovendien wijst Postman op dat geschreven werken onder de loep genomen van editors en autoriteiten, wat helpt bij het handhaven van kwaliteit en nauwkeurigheid. Dit kritieke beoordelingsproces staat in contrast met de consumptie van informatie in meer hedendaagse mediasormen, waar de nadruk op entertainment een doordacht discours kan ondermijnen. Postman dringt er dus aan dat lezers de waarde van goed doordacht schriftelijke communicatie erkennen in een tijd die steeds meer wordt gedomineerd door oppervlakkig entertainment.