Er zijn twee manieren waarop de geest van een cultuur kan worden verschrompeld. In de eerste-de Orwelliaanse cultuur wordt een gevangenis. In de tweede-de Huxleyaanse cultuur wordt een burlesque. Nee
(There are two ways by which the spirit of a culture may be shriveled. In the first-the Orwellian-culture becomes a prison. In the second-the Huxleyan-culture becomes a burlesque. No)
Neil Postman, in zijn boek 'Amusing onszelf tot de dood', bespreekt twee verschillende manieren waarop cultuur kan verslechteren. Het eerste scenario is de Orwelliaanse benadering, waarbij een cultuur wordt verstikt door onderdrukkend bestuur en beperkende ideologieën, waardoor een omgeving ontstaat die lijkt op een gevangenis. Dit resulteert in een onderdrukking van gedachte en vrijheid, wat leidt tot een stagnerende samenleving.
Het tweede scenario is het Huxleyaanse perspectief, waarbij cultuur trivialiseert door overmatig entertainment en oppervlakkigheid, die lijkt op een burlesk. In dit geval worden mensen afgeleid door entertainment en verliezen ze het vermogen om een zinvol discours te ondergaan. Beide situaties benadrukken de gevaren van het verwaarlozen van de diepte van openbare communicatie en kritisch denken in de samenleving.
