Er is een andere manier om te denken aan het vijfde risico van John MacWilliams: het risico dat een samenleving loopt wanneer het de gewoonte valt om te reageren op langdurige risico's met kortetermijnoplossingen. Programmabeheer is niet alleen programmabeheer. Programmabeheer is de existentiële dreiging die u zich nooit echt als een risico voorstelt.
(There is another way to think of John MacWilliams's fifth risk: the risk a society runs when it falls into the habit of responding to long-term risks with short-term solutions. Program management is not just program management. Program management is the existential threat that you never really even imagine as a risk.)
In "The Fifth Risk" benadrukt Michael Lewis een cruciale zorg over hoe samenlevingen langdurige uitdagingen benaderen. Hij suggereert dat vaak toevlucht nemen tot kortetermijnoplossingen voor deze blijvende risico's kan leiden tot aanzienlijke existentiële bedreigingen. Deze mentaliteit voorkomt de juiste erkenning en het omgaan met onderliggende problemen die in de loop van de tijd in grotere problemen kunnen doorlopen.
Lewis benadrukt dat effectief programmabeheer zijn basisverantwoordelijkheden overstijgt; Het is fundamenteel verbonden met het overkoepelende risicobeheer binnen de samenleving. Door de gevaren van kortzichtige beslissingen over het hoofd te zien, lopen we het risico onze toekomst in gevaar te brengen zonder zelfs de ware reikwijdte van de bedreigingen waarmee we worden geconfronteerd te realiseren.