Ze omhelsden materiële dingen en verwachtten een soort knuffel terug. Maar het werkt nooit. Je kunt materiële dingen niet vervangen door liefde of voor zachtheid of voor tederheid of voor een gevoel van kameraadschap. Money is geen vervanging voor tederheid en macht is geen vervanging voor tederheid. Ik kan het je vertellen, terwijl ik hier ga sterven, wanneer je het het meest nodig hebt, zal noch geld noch macht je het gevoel geven dat je zoekt, ongeacht hoeveel van hen je hebt.
(They were embracing material things and expecting a sort of hug back. But it never works. You can't substitute material things for love or for gentleness or for tenderness or for a sense of comradeship.Money is not a substitute for tenderness, and power is not a substitute for tenderness. I can tell you, as I'm sitting here dying, when you most need it, neither money nor power will give you the feeling you're looking for, no matter how much of them you have.)
In "Dinsdagen met Morrie" deelt de auteur Mitch Albom inzichten uit zijn gesprekken met Morrie Schwartz, die geconfronteerd wordt met het einde van zijn leven. Morrie benadrukt dat mensen vaak materiële bezittingen achtervolgen en ten onrechte geloven dat ze echte menselijke verbinding en genegenheid kunnen vervangen. Hij betoogt dat dergelijke bezigheden hun emotionele behoeften niet vervullen en zich uiteindelijk laten voelen.
Morrie's reflecties onthullen een diepgaand begrip van het leven, wat suggereert dat liefde, vriendelijkheid en gezelschap de ziel echt voeden, vooral in tijden van ontberingen. Hij beweert dat rijkdom en macht onvoldoende vervangers zijn voor deze essentiële menselijke ervaringen, een sentiment dat diep resoneert als hij zijn eigen sterfelijkheid confronteert.