In Philip K. Dick's "Do Androids Dream of Electric Sheep?", worstelt de hoofdrolspeler met het idee van bestaan ​​en erkenning in een wereld vol met kunstmatige wezens. Het citaat weerspiegelt een diepe existentiële crisis en benadrukt het idee dat levenloze objecten en zelfs androïden werken zonder bewustzijn van menselijke gevoelens en aanwezigheid. Dit benadrukt de eenzaamheid en zinloosheid om validatie te zoeken door wezens die geen bewustzijn en empathie hebben.

De uitdrukking "de tirannie van een object" suggereert een gevoel van onderdrukking dat voortkomt uit levenloze dingen, die menselijke emoties en percepties kunnen domineren zonder het bestaan ​​van hun makers te erkennen. Dit krachtige sentiment resoneert door de roman, terwijl personages hun relaties met technologie en de kunstmatige entiteiten om hen heen confronteren, zich afvragen wat het echt betekent om te leven en gewaardeerd in een wereld die steeds meer wordt gedomineerd door machines.