In de roman 'The Bone Clocks' van David Mitchell onderzoekt de auteur de grote kloof tussen sociale klassen en de mechanismen die deze ongelijkheid in stand houden. Eén aangrijpend citaat benadrukt de afhankelijkheid van de elite van ontoereikende staatsscholen om te voorkomen dat hoogbegaafde kinderen met een lagere sociaal-economische achtergrond in hun bevoorrechte kringen infiltreren. Dit weerspiegelt een breder thema van maatschappelijke structuren die zijn ontworpen om rijkdom en status binnen een selecte groep te behouden.

Mitchell illustreert hoe onderwijs als een barrière kan dienen, waardoor getalenteerde individuen geen opwaartse mobiliteit kunnen bereiken. Het idee dat eliteklassen beperkingen opleggen aan het onderwijs van de arbeidersklasse dient als kritiek op een systeem dat prioriteit geeft aan het behoud van privileges boven gelijke kansen voor alle kinderen, ongeacht hun achtergrond. Het onderstreept de noodzaak van systemische verandering om een ​​rechtvaardiger samenleving te creëren.