Thomas Pyle, president van de American Energy Alliance, die bij inspectie een Washington, DC, propaganda -machine bleek te zijn die werd gefinancierd met miljoenen dollars van ExxonMobil en Koch Industries. Pyle zelf had gediend als een lobbyist van Koch Industries en had een bedrijf gerund op de side die redactionele artikelen aan het aanvallen was en de pogingen van de DOE aanviel om de afhankelijkheid van de Amerikaanse economie van koolstof te verminderen.
(Thomas Pyle, president of the American Energy Alliance, which, upon inspection, proved to be a Washington, DC, propaganda machine funded with millions of dollars from ExxonMobil and Koch Industries. Pyle himself had served as a Koch Industries lobbyist and ran a business on the side writing editorials attacking the DOE's attempts to reduce the dependence of the American economy on carbon.)
In "The Fifth Risk" benadrukt auteur Michael Lewis de manipulatieve strategieën die worden gebruikt door organisaties zoals de American Energy Alliance, geleid door Thomas Pyle. Deze groep is ontdekt als een lobby -entiteit die grotendeels opereert als een propaganda -machine die wordt gefinancierd door grote fossiele brandstofbedrijven, waaronder ExxonMobil en Koch Industries. Pyle's connecties met deze bedrijven zijn aanzienlijk, gezien zijn achtergrond als lobbyist voor Koch Industries en zijn activiteiten in het publiceren van kritiek op overheidsinspanningen om koolstofredelijkheid te verminderen.
De onthullingen over de American Energy Alliance illustreren de kruising van bedrijfsbelangen en beleidsvorming, omdat de inspanningen van Pyle bijdragen aan het ondermijnen van het beleid van het ministerie van Energie gericht op het verminderen van koolstofafhankelijkheid. Het boek onderstreept de bredere implicaties van dergelijke lobbyen over milieuvoorschriften en de uitdagingen waarmee de overgang naar schonere energiebronnen wordt geconfronteerd te midden van diepgewortelde industrie -invloeden.