U bent te verdomd vrolijk. Zeil op.
(Thou art too damned jolly. Sail on.)
Het citaat "U bent te verdomd, zeilt aan." Van Herman Melville's "Moby-Dick" weerspiegelt een complex samenspel van emoties en thema's. Het illustreert de spanning tussen vreugde en de onheilspellende ondertonen die in het verhaal aanwezig zijn. De opmerking van de spreker suggereert een gevoel van onheilspellende, wat impliceert dat overmatige opgewektheid misschien misplaatst kan zijn in het gezicht van de donkere en gevaarlijke reis die zich voordoet.
Deze zin onderstreept Melville's verkenning van menselijke emoties te midden van ontberingen. Terwijl personages door de enorme en verraderlijke oceaan navigeren, dient deze lijn als een herinnering dat hoewel momenten van vreugde essentieel zijn, ze moeten worden getemperd met een bewustzijn van de hardere waarheden van de realiteit, vooral omdat ze de monsterlijke walvis confronteren die het lot symboliseert en het onbekende.
