Tita verliet abrupt John, die in een staat van verwarring werd achtergelaten. Hoewel ze zich even verbijsterd voelde, verschoven haar emoties toen ze Roberto in haar armen hield. Op dat moment overschaduwde het verband met het kind alle zorgen over haar lot of relatie met John.
Deze diepgaande band met Roberto leek de prioriteiten van Tita opnieuw te definiëren, waardoor ze het gevoel had dat hem dichtbij veel groter was dan elke lot die haar wachtte. De intieme aanwezigheid van haar kind gaf haar een gevoel van doel en benadrukte de kracht van moederliefde in haar leven.