In zijn werk benadrukt William S. Burroughs de rol van de dichter als een katalysator voor bewustzijn, waarbij lezers worden aangespoord om hun eigen begrip en onwetendheid te confronteren. Hij gelooft dat poëzie de kracht heeft om gedachten en gevoelens te verlichten die in ons onderbewustzijn kunnen verblijven, wat aanleiding geeft tot introspectie en ontdekking. Door zich bezig te houden met poëzie, kunnen individuen hun eigen kennis onderzoeken en verborgen waarheden ontdekken die ze misschien nog niet eerder hebben herkend.

Burroughs suggereert dat dit proces van openbaring van vitaal belang is voor persoonlijke groei en bewustzijn. Door de lens van de dichter worden lezers uitgenodigd om hun perceptie van de realiteit in twijfel te trekken en zich in diepere betekenislagen te verdiepen. De dichter dient niet alleen als een schepper van kunst, maar als een gids die helpt om door de complexiteit van de menselijke ervaring te navigeren, die uiteindelijk een groter begrip van zowel zelf als de wereld bevordert.