In Joseph Heller's "Catch-22" beschouwt Yossarian het idee van wimpels als volkomen belachelijk. Hij beschouwt ze als symbolen zonder echte waarde, omdat ze geen monetaire beloning vergezellen of iemands sociale status verbeteren. In tegenstelling tot tastbare prestaties die voordelen bieden, lijken deze onderscheidingen triviaal en oppervlakkig.

Yossarian's reflectie op de aard van dergelijke prijzen onthult een kritiek op maatschappelijke waarden die prioriteit geven aan concurrentie boven zinvolle bijdragen. Voor hem duiden deze prijzen alleen aan dat iemand uitblonk in activiteiten die uiteindelijk weinig betekenis hebben voor het grotere goed, wat een ontkoppeling tussen succes en echte verdienste benadrukt.