Dus Unlucky Worm Olly is een hoorspel op Radio 4. En wat ben ik? - Jij, Hugo, ze kust me op de oorlel, is een vieze low-budget Franse film die je 's avonds toevallig op tv tegenkomt. Je weet dat je er morgenochtend spijt van zult krijgen, maar je kijkt er toch naar. Beneden in de tuin fluit iemand een vergeten liedje.

(So Unlucky Worm Olly is a radio play on Radio 4. And what am I? - You, Hugo, she kisses me on the earlobe, is a dirty low-budget French film that you happen to come across on TV at night. You know you'll regret it in the morning, but you watch it anyway. Down in the yard someone is whistling a forgotten song.)

door David Mitchell
(0 Recensies)

'Unglückswurm Olly' is een audiospel dat wordt uitgezonden op Radio 4. In een speelse uitwisseling beschrijft het ene personage het andere als een 'goedkope Franse low-budgetfilm' waar je 's avonds laat ongewild naar kijkt, in het besef dat dit tot spijt kan leiden 's ochtends, maar toch voel ik me gedwongen om te kijken. Deze metafoor benadrukt de aantrekkingskracht van ogenschijnlijk triviale ervaringen die een mengeling van nostalgie en zelfbewustzijn oproepen.

Dit fragment is ontleend aan de roman van David Mitchell, 'The Bone Clocks', waarin zijn karakteristieke mix van humor en ontroering wordt getoond. De vermelding van een vergeten lied dat hieronder wordt gefloten, voegt een rijke auditieve scène toe, die een onderliggende verbinding met het geheugen en het verstrijken van de tijd suggereert die het verhaal doordringt, en benadrukt hoe alledaagse momenten diep kunnen resoneren met onze ervaringen.

Stats

Categorieën
Votes
0
Page views
226
Update
januari 21, 2025

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Other quotes in The Bone Clocks

Meer bekijken »

Popular quotes

Taffy. Hij denkt aan Taffy. Hij denkt dat het nu zijn tanden eruit zou halen, maar hij zou het hoe dan ook eten, als het betekende dat het met haar zou eten.
door Mitch Albom
Kleine steden zijn als metronomen; Met de minste film verandert de beat.
door Mitch Albom
Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
door Mitch Albom
Je zegt dat je had moeten overleden in plaats van mij. Maar tijdens mijn tijd op aarde stierven mensen ook in plaats van mij. Het gebeurt elke dag. Wanneer de bliksem een ​​minuut nadat je weg bent, of een vliegtuig crasht waar je misschien op bent geweest. Wanneer uw collega ziek wordt en u niet doet. We denken dat zulke dingen willekeurig zijn. Maar er is een evenwicht aan alles. De ene verwelkt, de andere groeit. Geboorte en dood maken deel uit van een geheel.
door Mitch Albom
We krijgen zoveel levens tussen geboorte en dood. Een leven om een ​​kind te zijn. Een leven om volwassen te worden. Een leven om te dwalen, te vestigen, verliefd te worden, ouder te worden, onze belofte te testen, onze sterfelijkheid te realiseren-en in sommige gelukkige gevallen om iets te doen na die realisatie.
door Mitch Albom
Ik heb de neiging zenuwachtig te worden bij het zien van dreigende problemen. Naarmate het gevaar dichterbij komt, word ik minder nerveus. Als het gevaar nabij is, zwel ik van felheid. Terwijl ik met mijn aanvaller worstel, ben ik zonder angst en vecht ik tot de finish zonder dat ik aan blessures denk.
door Jean Sasson
Maar een inktpenseel, denkt ze, is een loper voor de geest van een gevangene.
door David Mitchell
Er is gelogen', zegt mama, terwijl ze de envelop uit haar handtas haalt waarop ze de aanwijzingen heeft geschreven, 'wat niet klopt, en er is sprake van het creëren van de juiste indruk, wat nodig is.
door David Mitchell
De non zei: Ik kan de taal vergeven. Ik weet niet zeker of ik het kan vergeven dat je een obsceen gebaar naar je moeder maakt. Je moet haar kennen, zei Holland. Als je haar kende, zou je haar ook de vinger geven.
door John Sandford
Onbeperkte macht in de handen van beperkte mensen leidt altijd tot wreedheid.
door David Mitchell