In "Naked Lunch" geeft William S. Burroughs een opvallend commentaar op de aard van rechtvaardigheid en autoriteit. Het citaat benadrukt een gesprek tussen twee juryleden, waarbij de idealen van billijkheid worden geplaatst met de realiteit van willekeurige besluitvorming. Het suggereert dat wanneer ware gerechtigheid onbereikbaar is, individuen in macht hun toevlucht kunnen nemen tot het maken van willekeurige of bevooroordeelde keuzes, als gevolg van de complexiteiten en gebreken in gerechtelijke systemen.

Het tweede deel van het citaat, "Regret kan geen gebruikelijke obsceniteiten waarnemen", impliceert dat er gevoelens van spijt bestaan ​​buiten de maatschappelijke normen en verwachtingen. Dit suggereert dat persoonlijke spijt een diepgaande emotie is die de conventionele moraliteit overstijgt en lezers uitdaagt om de grenzen van de ethiek te heroverwegen. Burroughs dwingt ons om de donkere aspecten van de menselijke natuur te confronteren, waardoor kritische gedachte over rechtvaardigheid en verantwoordelijkheid wekt.