Toen ze in Bobonong had gewoond, leken de huizen volkomen normaal voor haar en het huis waarin haar familie leefde, leek behoorlijk comfortabel. Maar kijkend met ogen die Gaborone hadden gezien, en de grote gebouwen daar, leek hun huis gemeen en krap.
(When she had lived in Bobonong the houses seemed perfectly normal to her and the house in which her family lived had seemed quite comfortable. But looking at it with eyes that had seen Gaborone, and the large buildings there, their house had seemed mean and cramped.)
In "In het gezelschap van vrolijke dames" denkt de hoofdrolspeler na over haar ervaringen die in Bobonong wonen en hoe haar perspectief is veranderd na het zien van Gaborone. Aanvankelijk beschouwde ze haar huis in Bobonong als normaal en comfortabel. Na de grotere, ruimere gebouwen van Gaborone te hebben ervaren, begint ze haar voormalige woning echter zo klein en onvoldoende te zien. Deze verschuiving in perceptie benadrukt de impact van ervaring op hoe men hun omgeving bekijkt.
Deze verandering in gezichtspunt illustreert een gemeenschappelijk thema in de literatuur, waarbij bekendheid comforteert maar later kan veranderen in ontevredenheid in vergelijking met nieuwe normen. De contrasterende omgevingen van Bobonong en Gaborone dienen om de persoonlijke groei en de evolutie van iemands ambities te benadrukken terwijl ze nieuwe plaatsen en levensstijlen tegenkomen. Uiteindelijk weerspiegelt het citaat de complexiteit van thuis en comfort, gevormd door persoonlijke ervaringen en blootstelling aan verschillende realiteiten.