In haar boek "Ja, ik zei het", geeft Wanda Sykes haar frustratie uit over de potentiële bedreigingen op de reproductieve rechten van vrouwen die worden gesteld door politieke figuren zoals John Ashcroft. Na de benoeming van Bush van Ashcroft, besloot ze haar rechten preventief te laten gelden door meerdere abortussen te ondergaan. Deze actie benadrukt haar vastberadenheid om haar lichaam te beheersen en haar eigen keuzes met betrekking tot het moederschap te maken.

De gedurfde verklaring van Sykes tijdens de procedure en de arts instrueert om door te gaan zonder haar beslissing te ondervragen, onderstreept haar toewijding om haar rechten uit te oefenen terwijl ze intact blijven. Haar verhaal dient als een krachtige herinnering aan het belang van het handhaven van autonomie over persoonlijke keuzes, met name met betrekking tot reproductieve gezondheid.