In Philip K. Dick's "The Man in the High Castle", reflecteert Robert Childan over de vaardigheid om een ​​imitatie van de Amerikaanse cultuur te creëren door kunstgreep. Hij realiseert zich dat de inheemse voedingsmiddelen en Amerikaanse ervaringen, zoals appeltaart en Coca-Cola, perfect kunnen worden gerepliceerd en een enorm talent voor mimicry kunnen presenteren. Dit besef leidt ertoe dat hij nadenkt over hoe een volledig kunstmatige versie van Amerika kan worden geconstrueerd met behulp van eenvoudige materialen.

Childan stelt een wereld voor waar zelfs het gezinsleven en binnenlandse scènes worden vervaardigd uit rijstpapier en tin, waarbij de oppervlakkigheid van deze imitatie wordt benadrukt. Dit commentaar benadrukt de spanning tussen authenticiteit en kunstmatigheid in een cultuur die diep is beïnvloed door buitenlandse bezetting en perspectieven op identiteit. Het illustreert de gevolgen van een samenleving die gericht is op het repliceren van een verloren ideaal, gevangen in de grenzen van zijn eigen creatie.