Zie je, controle kan nooit een middel zijn voor een praktisch einde ... het kan nooit een middel zijn voor allesbehalve meer controle ... zoals junk ..
(You see, control can never be a means to any practical end...It can never be a means to anything but more control...like junk..)
In de "Naked Lunch" van William S. Burroughs onderzoekt de auteur het thema van controle en de implicaties ervan. Hij drukt het idee uit dat controle een praktisch doel niet kan dienen, maar uiteindelijk leidt tot een eindeloze cyclus van het zoeken naar meer controle. Dit suggereert dat de wens om te controleren een verslaving kan worden, vergelijkbaar met rommel, waarbij de achtervolging zelf elke echte prestatie of tevredenheid overschaduwt. Burroughs bekritiseert dit patroon en benadrukt de nutteloosheid ervan en de schadelijke effecten die het kan hebben op individuen en de samenleving.
Het idee dat in het citaat wordt gepresenteerd, daagt de conventionele overtuiging uit dat controle kan leiden tot positieve resultaten. In plaats daarvan stelt Burroughs dat de zoektocht naar controle vaak resulteert in een escalatie van controle zonder resolutie, wat de worstelingen in hun leven weergeeft. Dit perspectief nodigt lezers uit om na te denken over hun eigen ervaringen van controle, zich af te vragen of het echt leidt tot vrijheid of ze gewoon vangt in een cyclus van afhankelijkheid en dwang.