W „The Mirage” Naguib Mahfouz zagłębia się w głębokie pytania dotyczące natury ludzkiej egzystencji. Zastanawia się, dlaczego życie nie jest wypełnione niekończącą się radością i tym, jak szczęście często współistnieje z bólem i trudnościami. Autor kwestionuje konieczność walki i przyczyny ulotnej natury błogości, sugerując, że wyzwania są integralną częścią ludzkiego doświadczenia.

Ponadto Mahfouz bada złożoność miłości, ilustrując, jak może stać się przytłaczająca i nieuchwytna. Jego refleksje podkreślają paradoks uczuć, w którym pragnienie czasami może przekształcić się w tęsknotę, kochając się jak odległe pościg. W tych tematach narracja przywołuje głęboką kontemplację misternych i często sprzecznych emocji.