W „czy Androids marzą o owiec elektrycznych?” Philip K. Dick bada głębokie tematy istnienia i nieodłączne walki życia we wszechświe dystopijnym. Cytat odzwierciedla wszechobecne poczucie ciemności, które pochłania zarówno ludzkie doświadczenie, jak i szerszy kosmos. Sugeruje to, że to złe samopoczucie nie ogranicza się do indywidualnego cierpienia, ale raczej jest stanem uniwersalnym, odzwierciedlającym kruchość i nietrwałość samego życia.

Ta nadrzędna klątwa symbolizuje egzystencjalny niepokój, który przenika naszą rzeczywistość, ilustrując, w jaki sposób taka rozpacz może infiltrować każdy aspekt istnienia. Narracja podkreśla misterny związek między ludzkością a technologią, kwestionując, co to znaczy być naprawdę żyjąc. Gdy postacie poruszają się w złożonym świecie, atmosfera melancholii i upadku podkreśla wyzwania związane z znalezieniem znaczenia w pozornie przeklętym wszechświecie.