Naguib Mahfouz w swojej książce „The Mirage” zastanawia się nad głęboką realizacją dotyczącą znaczącej osoby w swoim życiu. Rozumie, że ta osoba jest nie tylko źródłem ogromnej radości, ale także integralną częścią jego duchowego samopoczucia i ogólnego istnienia. To objawienie podkreśla głębokie połączenie, jakie odczuwa i podkreśla transformacyjną moc miłości i towarzystwa.

Cytat sugeruje, że bez tej ukochanej osoby świat nie miałby żadnej wartości, co oznacza jego wartość do zwykłych popiołów. Takie obrazy ilustruje perspektywę egzystencjalną, w której obecność miłości nadaje znaczenie życia, podczas gdy jej nieobecność powoduje, że istnienie jest ponura i nieistotna. Mahfouz oddaje esencję tego, jak kluczowe relacje kształtują nasze postrzeganie samego życia.