Cierpiące lub torturowane zwierzę zawsze napełniało ją takim przypływem współczucia, że podnosiło ją na duchu.
(A suffering or tortured animal always filled her with such a surge of sympathy that it lifted her clean out of herself.)
W „Emily of New Moon” L.M. Montgomery’ego bohaterka wykazuje głęboką wrażliwość emocjonalną wobec zwierząt znajdujących się w niebezpieczeństwie. Widok cierpiącego stworzenia wywołuje w niej potężną reakcję, ujawniając jej współczującą naturę. To połączenie z bólem innych pozwala jej wznieść się ponad własne doświadczenia, ilustrując jej zdolność do empatii i łączenia się z otaczającym ją cierpieniem.
Ten przejmujący cytat podkreśla, jak empatia może służyć jako siła transformacyjna. Pokazuje wrodzoną dobroć bohaterki i jej pragnienie łagodzenia cierpienia, odzwierciedlając szerszy temat współczucia w powieści. Poprzez jej uczucia widzimy wpływ, jaki troska o innych może mieć na ducha i samopoczucie jednostki, co sugeruje, że taka empatia może podnieść świadomość i cel.
