Tita chciałaby być prostym ziarnem, nie musiała nikomu uwzględniać tego, co warzyło się w niej, i być w stanie pokazać światu, że jej kiełkował duch, nie narażając się na odrzucenie społeczeństwa.
(Tita would love to be a simple seed, not have to account to anyone for what was brewing inside her, and be able to show the world her germinated spirit without exposing herself to the rejection of society.)
Tita pragnie prostszego istnienia, pragnąc być ziarnem, które rośnie bez presji i oczekiwań świata zewnętrznego. Pragnie swobody pielęgnacji swoich najbardziej wewnętrznych uczuć i kreatywności bez obawy przed osądem lub odrzuceniem społecznym. To pragnienie odzwierciedla jej pragnienie autonomii i zdolność autentycznego wyrażania siebie.
Jej pragnienie bycia ziarnem symbolizuje jej pragnienie pozostania ukrytym, ale żywych, sugerując głębokie połączenie z naturą i jej wewnętrznym duchem. Walki TITA podkreślają wyzwania, przed którymi stoją osoby, które czują się ograniczone normami społecznymi, podkreślając znaczenie samoakceptacji i odwagę, aby ujawnić prawdziwą jaźń bez obawy przed dezaprobatą.