Główny bohater zastanawia się nad naturą wesel, postrzegając je jako szczególne wydarzenia wypełnione formalnościami i poważnymi zobowiązaniami. Podczas gdy tradycyjne śluby są wymieniane, uważa, że ​​istota udanego związku jest znacznie prostsza. Zamiast złożonych obietnic, para należy zadać jedno proste pytanie dotyczące ich szczęścia.

Sugeruje, że koncentracja małżeństwa powinna zmienić się w kierunku wzajemnej radości i satysfakcji pary, gdzie ostateczna odpowiedź powinna być idealnie harmonijnym porozumieniem. Ta perspektywa podkreśla, że ​​osobiste szczęście jest prawdziwym fundamentem związku, a nie skomplikowane rytuały, które często towarzyszą ceremonie ślubnym.