Na całym świecie chłopcy po każdej stronie linii bombowej położyli swoje życie, ponieważ powiedziano im, że ich kraj był ich krajem, i nikt nie wydawał się mieć nic przeciwko, a przynajmniej wszystkich chłopców, którzy składali swoje młode życie.
(All over the world, boys on every side of bomb line were laying down their lives for what they had been told was their country, and no one seemed to mind, least of all the boys who were laying down their young lives.)
Cytat z „Catch-22” Josepha Hellera podkreśla tragiczną ironię wojny, w której młodzi mężczyźni poświęcają swoje życie dla przyczyny, w którą nauczono wierzyć jako patriotyczne. Ilustruje rozłączenie między romantyzowanym pojęciem służenia własnego kraju a surową rzeczywistością przemocy i straty towarzyszącą wojnie. Chłopcy po obu stronach konfliktu, w ich naiwności i posłuszeństwie, są złapani w systemie, który wydaje się obojętny na ich cierpienie.
Obserwacja Hellera wskazuje na większy komentarz na temat moralnych dwuznaczności wojny i często nieświadomy natura społeczeństwa wobec poświęceń tych młodych żołnierzy. Pomimo powagi ich sytuacji, wpływ emocjonalny na tych chłopców wydaje się zminimalizowany, podkreślając odczłowieczające skutki konfliktu. Ostatecznie cytat służy jako potężne przypomnienie osobistych kosztów wojny, kwestionując ważność wartości zaszczepionych przez społeczeństwo.