Cytat z „Catch-22” Josepha Hellera sugeruje, że prawdziwy wróg nie jest zdefiniowany przez wierność lub stronę, ale raczej przez niebezpieczeństwo, które stwarzają. Podkreśla ideę, że w konflikcie jednostki mogą stawić czoła zagrożeniom różnych źródeł, co czyni niezbędne uznanie, że przetrwanie jest najważniejsze w stosunku do lojalności. Ta perspektywa kwestionuje tradycyjne pojęcia sojusztu i wrogości, podkreślając złożoność relacji w czasie wojny.

Stwierdzając, że wrogiem jest każdy, kto może doprowadzić do śmierci, Heller ujawnia absurdy i moralne dwuznaczności obecne w sytuacjach wojennych. Nacisk zmienia się z różnic ideologicznych na instynkt samozachowawczości, wzywając czytelników do ponownego rozważenia, jak postrzegają przeciwników w szerszym kontekście. Temat ten ma kluczowe znaczenie dla narracji „Catch-22”, w której absurdy wojny często zacierają granice między przyjacielem a wrogiem.