W porządku, tańczę z tobą, powiedziała, zanim Yossarian mógł nawet mówić. Ale nie pozwolę ci spać ze mną. Kto cię zapytał? Zapytał ją Yossarian. Nie chcesz ze mną spać? Wykrzyknęła zaskoczeniem. Nie chcę z tobą tańczyć.
(All right, I'll dance with you, she said, before Yossarian could even speak. But I won't let you sleep with me. Who asked you? Yossarian asked her. You don't want to sleep with me? she exclaimed with surprise. I don't want to dance with you.)
W „Catch-22” Josepha Hellera pojawia się moment, w którym postać żeńska, pokazująca swoją asertywność, zgadza się tańczyć z Yossarianinem, ale mocno odmawia jego postępów w czymś bardziej intymnym. Jej odpowiedź podkreśla jej autonomię i dynamikę między postaciami, ilustrując złożoność ich interakcji.
Zamieszanie i zaskoczenie Yossarian z jej reakcji ujawniają jego własne oczekiwania i intencje, rzucając światło na role płciowe i nieporozumienia komunikacyjne. Ta wymiana jest przykładem absurdu i często humorystycznej natury relacji w kontekście szerszych tematów powieści.