I myślisz, że podróż za granicą da ci tę wiedzę, której pragniesz? Myślę, że przyczyni się do mojego zrozumienia świata, ludzi. Bardziej niż mówienie, starsza pani, która mieszkała w tym samym domu przez całe życie, która urodziła dzieci zarówno żywe, jak i martwe? Który opiekuje się jej glebą; Kto widzi, jak słońce błyszczy, a deszcz pada nad ziemią, zimą, wiosną, latem i jesienią? Co możesz powiedzieć, że wszyscy mamy zdolność do mądrości, podobnie jak dzbanek ma miejsce na skończoną ilość wody, aby uzyskać więcej wody w dzbanku, nie zwiększa tej pojemności.
(And you think journeying abroad will give you this knowledge you crave?I think it will contribute to my understanding of the world, of people.More so than say, the old lady who has lived in the same house her entire life, who has borne children both alive and dead? Who tends her soil; who sees the sun shine and the rain fall over the land, winter, spring, summer and autumn? What might you say to the idea that we all have a capacity for wisdom, just as a jug has room for a finite amount of water-pouring more water in the jug doesn't increase that capacity.)
Dialog odzwierciedla napięcie między pragnieniem wiedzy poprzez podróż a mądrością uzyskaną z życia zakorzenionego w jednym miejscu. Mówca twierdzi, że podczas podróży może zwiększyć zrozumienie świata, spostrzeżenia uzyskane z doświadczeń życia i natury starej kobiety są równie głębokie. Jej życie, naznaczone cyklami radości i smutku, oferuje głębię wiedzy, że przejściowe doświadczenie może nie pasować.
Ten punkt widzenia rodzi ważną dyskusję na temat natury mądrości. Sugeruje to, że mądrość nie zależy wyłącznie od doświadczeń lub zmian w środowisku, ale jest również zakorzeniona w głębokości doświadczeń życiowych i powiązaniach z otoczeniem. Tak jak dzban ma ograniczenie do tego, ile może się utrzymywać, nasza zdolność do mądrości może być zdefiniowana przez bogactwo naszych doświadczeń, a nie ich ilość.