Czy nie jesteśmy zobowiązani do powstrzymywania jego {przemocy} do dalszego rozpowszechniania, rozważenia naszej roli w jej zainicjowaniu oraz do spłaty i kultywowania innego poczucia zróżnicowanej kulturowej i religijnej kultury politycznej?
(Are we not, ethically speaking, obligated to stop its {violence} further dissemination, to consider our role in instigating it, and to forment and cultivate another sense of a culturally and religiously diverse global political culture?)
W swojej książce „Pewnego życia: moce żałoby i przemocy” Judith Butler bada obowiązki etyczne w związku z przemocą i jej propagacją. Twierdzi, że musimy krytycznie zbadać nasze zaangażowanie w podżeganiu przemocy i pracować nad zapobieganiem jej kontynuacji. Ta refleksja wymaga potwierdzenia naszych ról i konsekwencji naszych działań w szerszym kontekście globalnego konfliktu.
Ponadto Butler podkreśla znaczenie pielęgnowania politycznie i kulturowo zróżnicowanej globalnej społeczności. Opowiada się za kultywowaniem alternatywnych podejść, które promują współistnienie i zrozumienie wśród różnych kultur i religii. Wspierając takie środowisko, możemy złagodzić wpływ przemocy i przyczynić się do bardziej pokojowego świata, wypełniając w ten sposób nasz etyczny obowiązek zapobiegania dalszej przemocy.