Jeśli chodzi o wielkość narodową: prawdopodobnie prawdą jest, że wszystkie narody są wielkie, a nawet święte w chwili śmierci. Biafrans nigdy wcześniej nie walczył. Tym razem walczyli dobrze. Nigdy więcej nie będą walczyć. Nigdy więcej nie będą grać w Finlandii na starożytnej marimbie. Pokój.
(As for national greatness: It is probably true that all nations are great and even holy at the time of death. The Biafrans had never fought before. They fought well this time. They will never fight again. They will never play Finlandia on an ancient marimba again. Peace.)
W „Wampeters, Foma i Granfalloons” Kurta Vonnegut Jr. zastanawia się nad naturą narodowej wielkości, sugerując, że każdy naród ma poczucie znaczenia lub świętości w czasach kryzysu lub śmierci. Pojęcie to oznacza, że kraje mogą być postrzegane inaczej, ponieważ stają stawiani przed tragicznymi sytuacjami, tworząc tymczasowe poczucie jedności i siły.
dotyka także Biafrans, którzy odkryli ich ducha walki podczas ich konfliktu, co jest wyraźnym kontrastem z ich poprzednimi doświadczeniami. Vonnenegut poetycko zauważa, że ten duch niegdyś różnicy nie zostanie ponownie ożywiony, co oznacza głęboką transformację i tęsknotę za pokojem, wraz z zanikającymi echami ich przeszłych walk.