Ponieważ lepiej umrzeć na nogach, które+n żyją na kolanach, ohately odparte z triumfalnym i wzniosłym konwkunem. Wydaje mi się, że już wcześniej słyszałeś. Tak, z pewnością wymyślałem zdradzieckiego starego człowieka, znów uśmiechając się. Ale obawiam się, że masz to wstecz. Lepiej jest żyć na nogach niż umrzeć na kolanach.
(Because it's better to die on one's feet that+n live on one's knees, Nately retorted with triumphant and lofty convivtion. I guess you've heard that saying before.Yes, I certainly have, mused the treacherous old man, smiling again. But I'm afraid you have it backward. It is better to live on one's feet than die on one's knees.)
Namiętnie twierdzi, że najlepiej odważnie stawić czoła śmierci, stojąc, niż przetrwać ulegającą na kolanach. Jego przekonanie odzwierciedla romantyczny ideał honoru i oporu, pokazując jego młodzieńczy zapał. Wyrażenie uosabia klasyczną walkę o godność i odwagę w obliczu ucisku.
I odwrotnie, odpowiedź starszego człowieka sugeruje inną perspektywę, podkreślając wartość samego życia, niezależnie od postawy. Uważa, że utrzymanie życia, nawet w mniej dostojnej postawie, ma większe znaczenie niż szlachetny akt umierania. Ta wymiana ilustruje napięcie między idealizmem a pragmatyzmem w ich poglądach na temat istnienia i odporności.