Krótko stwierdzono, że efekt amnezji Gell-Mann jest następujący. Otwierasz gazetę na artykuł na jakiś temat, który dobrze znasz. W przypadku Murraya fizyka. W moim, show Business. Czytasz artykuł i widzisz, że dziennikarz absolutnie nie rozumie ani faktów ani problemów. Często artykuł jest tak błędny, że faktycznie przedstawia historię odwracającą przyczynę i skutek. Nazywam je opowieściami „mokrej ulice powodują deszcz”. Papier jest ich pełen
(Briefly stated, the Gell-Mann Amnesia effect is as follows. You open the newspaper to an article on some subject you know well. In Murray's case, physics. In mine, show business. You read the article and see the journalist has absolutely no understanding of either the facts or the issues. Often, the article is so wrong it actually presents the story backward-reversing cause and effect. I call these the "wet streets cause rain" stories. Paper's full of them)
Efekt amnezji Gell-Mann podkreśla zjawisko, w którym zdajemy sobie sprawę z braku zrozumienia dziennikarza podczas czytania artykułu na temat, w którym są kompetentne. Na przykład Murray, z jego doświadczeniem w fizyce, spotyka się z przypadkami, w których artykuł przedstawia nieprawidłowe fakty i wprowadza w błąd kwestie. Prowadzi to do frustracji, ponieważ często powoduje to historie, które zniekształcają rzeczywistość, takie jak niepoprawne ustanowienie związków przyczynowych i skutkowych.
To zniekształcenie nie jest izolowane do fizyki; Michael Crichton zastanawia się również nad swoimi doświadczeniami w programie show, w którym często widzi podobne niedokładności. Termin „mokre ulice powodują deszcz”, jest przykład, w jaki sposób niektóre artykuły źle przyczyniają się do przyczyn, prowadząc czytelników do kwestionowania wiarygodności mediów. Te obserwacje sugerują szerszy problem ze standardami dziennikarskimi i znaczenie sceptycyzmu przy konsumowaniu wiadomości, szczególnie na tematy poza swoją wiedzą.