Ale dla każdej osoby, która jest szczęśliwa z miłości, będzie wielu, dla których okazuje się przyczyną żalu. To dlatego, że może być tak ulotna; W jednej chwili może zabrać oddech, a następnie może nas pozbawić. Kiedy to robi, miłość może być jak nawiedzająca, pozostając z nami przez rok po roku; Wiemy, że zniknęło, ale jakoś się przekonujemy, że wciąż tam jest ... Nikt nie zdecydowałby się być tak zakochany, aby tak mocno trzymać się czegoś, czego już nie było.
(But for each person who is made happy by love, there will be many for whom it turns out to be a cause of regret. That is because it can be so fleeting; one moment it may take our breath away, the next it may leave us bereft. When it does that, love can be like a haunting, staying with us for year after year; we know that it is gone, but somehow we persuade ourselves that it is still there... Nobody would choose to be in love like that, to hold on so strongly to something that was no longer there.)
Miłość jest często obchodzona ze swojej zdolności do przyniesienia radości i spełnienia życia ludzi. Jednak może również prowadzić do głębokiego smutku i tęsknoty, gdy zanika. Kontrast między radością z romantycznych momentów a bólem ich nieobecności może powodować trwałe blizny emocjonalne, prowadząc niektórych do wspomnień o miłości, które już nie istnieją. Ta słodko -gorzka natura miłości może zamienić się w nawiedzające doświadczenie, dominując w myśli i uczuciach od lat, nawet gdy zniknął faktyczny związek.
Wielu jest złapanych w cykl nostalgii, tęskniąc za miłością, która sprawiła, że czuli się puste. Zjawisko to podkreśla złożoną naturę miłości, w której jego zdolności do inspirowania intensywnego szczęścia często towarzyszy potencjał żalu i bólu serca. Podczas gdy miłość może być wzbogacająca, następstwa jej straty mogą prowadzić jednostki do przylgnięcia do wspomnień, co utrudnia w pełni odpuszczenie i iść naprzód. Ostatecznie miłość, choć piękna, ma ciężar zarówno radości, jak i żalu.