W „Trzech żołnierzach” Johna Dos Passa postać obserwuje inną, która wydaje się ponury i źle. Ta obserwacja podkreśla kontrast między nastrojem mężczyzny a bardziej zabawnym zachowaniem mówcy, który próbuje podnieść sytuację, rzucając w niego stokrotkami. Działania mówcy sugerują poczucie opieki zmieszanej z humorem, co wskazuje na złożoność interakcji człowieka w trudnych czasach.

Po jej zabawnym gestie głośnik zauważa zależność mężczyzny od jedzenia, co sugeruje, że potrzeby fizyczne mogą silnie wpływać na stany emocjonalne. Jej kpiący ton podkreśla pewną świadomość zmagań, przed którymi stoją mężczyźni, szczególnie w czasach trudności. Ten moment oddaje wzajemne oddziaływanie między beztroskiem a powagą przetrwania, podkreślając, w jaki sposób podstawowe potrzeby, takie jak jedzenie, mogą dyktować dobre samopoczucie.