Postać zastanawia się nad swoim życiem i wyborami, które dokonała, szczególnie najważniejsza: rezygnacja z córki. Przyznaje, że chociaż popełniła wiele błędów, decyzja ta wyróżnia się jako odpowiedzialny akt pochodzący z miejsca bezinteresowności. Zostało to zrobione z zamiarem zapewnienia lepszej przyszłości jej dziecku.

Pomimo uznania tego działania za najlepszą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobiła, przynosi jej ogromny ból i żal. Sprzeczne emocje podkreślają złożoność jej doświadczenia, w którym robienie tego, co jest odpowiednie dla kogoś innego, może również prowadzić do głębokiego osobistego smutku.