W dialogu Isabel podkreśla kluczowy problem w ludzkim myśleniu: tendencja do przylegania do konwencjonalnych przekonań i pomysłów. Twierdzi, że jeśli społeczeństwo pozostanie uwięzione w przestarzałej perspektywie, ryzykuje stagnację i nie robi prawdziwego postępu. Odwołując się do historycznego przekonania, że ​​słońce kręci się wokół Ziemi, podkreśla znaczenie kwestionowania istniejących pojęć dla wspierania postępu.

Isabel służy jako przypomnienie, że innowacje często wymagają radykalnych pomysłów. Sugeruje to, że chęć kwestionowania i ponownego rozważenia ustalonych poglądów jest niezbędna do wzrostu i rozwoju. Tylko poprzez uwolnienie się od ograniczeń tradycyjnego myślenia mogą osiągnąć znaczącą zmianę.