Ale to jest dokładnie problem, odparł Isabel. Wszyscy utknęliśmy z tymi samymi zmęczonymi i zaufanymi pomysłami. Jeśli odmówimy rozrywki możliwości czegoś radykalnego innego, nigdy nie zrobilibyśmy żadnego postępu - nigdy. Nadal myślelibyśmy, że słońce kręci się wokół Ziemi.
(But that's exactly the problem, retorted Isabel. We're all stuck with the same tired and trusted ideas. If we refused to entertain the possibility of something radically different, then we'd never make any progress - ever. We'd still be thinking that the sun revolved round the earth.)
W dialogu Isabel podkreśla kluczowy problem w ludzkim myśleniu: tendencja do przylegania do konwencjonalnych przekonań i pomysłów. Twierdzi, że jeśli społeczeństwo pozostanie uwięzione w przestarzałej perspektywie, ryzykuje stagnację i nie robi prawdziwego postępu. Odwołując się do historycznego przekonania, że słońce kręci się wokół Ziemi, podkreśla znaczenie kwestionowania istniejących pojęć dla wspierania postępu.
Asercja Isabel służy jako przypomnienie, że innowacje często wymagają radykalnych pomysłów. Sugeruje to, że chęć kwestionowania i ponownego rozważenia ustalonych poglądów jest niezbędna do wzrostu i rozwoju. Tylko poprzez uwolnienie się od ograniczeń tradycyjnego myślenia mogą osiągnąć znaczącą zmianę.