Ale powodem, dla którego muzyka wykonana przez grobów musiała być to, że w jego łopatce nie było żadnego
(but the reason why the grave-digger made music must have been because there was none in his spade)
W „Moby Dick” Hermana Melville'a postać grobu wyróżnia się, gdy zajmuje się muzyką podczas wykonywania swojego ponurego zadania. Odzwierciedla to głębszy wgląd w ludzkie zachowanie, sugerując, że zwraca się do muzyki, aby podnieść duchy lub poradzić sobie ze ponurej środowiska. Akt tworzenia muzyki stanowi formę wypowiedzi i środki do wprowadzenia radości w ponurą sytuację, symbolizując odporność wśród trudności.
Stwierdzenie „Powodem, dla którego muzyka wykonana przez grobów musiała być dlatego, że w jego łopatce nie było żadnego”, oznacza, że praca, którą wykonuje, kopanie grobów, jest pozbawiona piękna i radości. Zamiast ulegać rozpaczowi, grobowy-dżar stwarza swoją własną melodię, podkreślając ludzką potrzebę kreatywności i uwalniania emocjonalnego nawet w najbardziej ponurych okolicznościach. Temat ten rezonuje w całej powieści, ilustrując walkę między wyzwaniami życiowymi a dążeniem do szczęścia.
