Kocham cię, moje życie, kocham cię z miłością. Zaledwie półtora pół, aby ujawnić swoją miłość do hojnego anioła takiego jak ty, ale mi pomimo tego kocham, i nie mogę stanąć w obronie mojej miłości, i prawie uklękam, gdy widzę ciężkich mężczyzn aspirujących do ciebie, więc zachęcaj mnie, moje życie, mówię, uśmiecham się na mojej twarzy, co jest w tym, czym jesteś tak długo, jak ty jesteście ukochanym, jak ty musisz wiedzieć, i jak długo jesteście w powietrzu, jak ci się udajesz.
(I love you, my life, I love you with love. Just and a half to reveal his love for a generous angel like you, but I love you despite all this, and I cannot stand up for my love, and I almost kneel when I see the heavy men aspiring to you, so encourage me, my life, I refer to, smile in my face, what is in that of what you are as long as you A sincere loved one, as you must know, and as long as you are helpless, hopeless, as you must realize .. Oh ..)
Cytat wyraża głęboką i namiętną miłość, co oznacza przytłaczające emocje mówcy dla kogoś, kogo nazywają „hojnym aniołem”. Mówca odczuwa mieszankę podziwu i bezradności w obliczu pomysłu utraty tej ukochanej postaci, przekazywania niemal czcicielskiej stanowiska wobec nich i uznania trudności w wyrażaniu tak głębokich uczuć. Istnieje podstawowa prośba o zachętę poprzez uśmiech, co wskazuje na znaczenie wzajemności w miłości.
Naguib Mahfouz oddaje esencję wrażliwości w miłości, ponieważ mówca ujawnia poczucie klęczenia przed mocą i urokiem osoby, którą pielęgnują. Napięcie między podziwem a niepewnością odzwierciedla złożoną dynamikę relacji romantycznych, w której jeden partner może czuć się gorszy lub zakwestionowany przez atrakcje zewnętrzne. Ostatecznie sentyment podkreśla niezachwianą głębokość uczuć, pomimo wpływów zewnętrznych i prawdziwej pragnienia połączenia, zrozumienia i zapewnienia ukochanego.