Jako ludzie możemy się tylko przedstawić. Komponujemy obraz, który inni chcą zobaczyć i mamy nadzieję, że przeczytali go podczas pisania. Wszyscy to robią.
(As people, we can only introduce ourselves. We compose the image that the others want to see and we hope they read it as we wrote. Everyone does this.)
Cytat z „Sleepsless” Charliego Hustona sugeruje, że jednostki przedstawiają się w sposób, który jest zgodny z tym, jak chcą być postrzegani przez innych. Ta zdolność do wyselekcjonowania obrazu jest podstawowym aspektem interakcji człowieka, co wskazuje, że często dostosowujemy naszą autoprezentację, aby dopasować się do oczekiwań osób wokół nas. W ten sposób angażujemy się w wspólny konstrukt społeczny, w którym każda osoba odgrywa rolę w kształtowaniu postrzegania.