Teoria chaosu traktuje zachowanie całego systemu, jak kropla wody poruszającej się po skomplikowanej powierzchni śmigła. Kropla może spływać w dół lub zsunąć się na zewnątrz w kierunku krawędzi. W zależności od tego może robić wiele różnych rzeczy. Ale zawsze porusza się po powierzchni śmigła. Dobra. Modele Malcolma mają zwykle półkę lub ostre nachylenie, w którym spadek wody znacznie przyspieszy. Nieznacznie nazywa ten ruch przyspieszający efekt Malcolma. Cały system może nagle się zawalić. I to powiedział o parku Jurassic.
(Chaos theory treats the behavior of a whole system like a drop of water moving on a complicated propeller surface. The drop may spiral down, or slip outward toward the edge. It may do many different things, depending. But it will always move along the surface of the propeller. Okay. Malcolm's models tend to have a ledge, or a sharp incline, where the drop of water will speed up greatly. He modestly calls this speeding-up movement the Malcolm Effect. The whole system could suddenly collapse. And that was what he said about Jurassic Park.)
Teoria chaosu ilustruje złożone systemy, porównując je z kroplą wody poruszającą się z wyrafinowaną powierzchnią, taką jak śmigło. Ścieżka kropli może znacznie się różnić; Może spiralnie lub przesunąć się na zewnątrz, ilustrując nieprzewidywalną naturę takich systemów. Niezależnie od jej trajektorii kropla jest ograniczona do powierzchni, co wskazuje, że chociaż zachowania mogą się różnić, istnieją wzorce podstawowe.
Modele Malcolma zawierają cechy, takie jak strome pochylenie, w których kropelka przyspiesza ostro, zjawisko, które opisuje jako efekt Malcolma. Sugeruje to, że niewielkie zmiany w systemie mogą prowadzić do dramatycznych wyników, w tym potencjalnych awarii systemu. Słynnie zastosował tę koncepcję do Jurajskiego Parku, podkreślając ryzyko związane z złożonymi systemami biologicznymi i ich zdolnością do nagłego upadku.