Cytat z „Catch-22” Josepha Hellera podkreśla postać o imieniu Clevinger, która jest przykładem napięcia między intelektualizmem a prawdziwym uznaniem dla literatury. Pomimo tego, że jest wysoce wykształcone na Harvardzie, zrozumienie Clevingera wydaje się powierzchowne, sugerując, że sama inteligencja nie jest równa mądrości lub przyjemności. Ta ironia podkreśla główny temat w książce, kwestionując wartość konwencjonalnej edukacji i wiedzy, gdy nie wspiera prawdziwego zaangażowania w życie i literaturę.

Hellera odzwierciedla szerszą krytykę elity społeczeństwa, ilustrując, w jaki sposób nadmierna nacisk na referencje może prowadzić do odłączenia od przyjemności literatury i sztuki. Clevinger może znać mechanikę i tematy dzieł literackich, ale brakuje mu emocjonalnej zdolności do łączenia się z nimi, ujawniając, w jaki sposób osiągnięcia akademickie nie zawsze przekładają się na satysfakcjonujące lub wzbogacone doświadczenie. Służy to jako ostrożność o znaczeniu doświadczania sztuki poza analizą intelektualną.