Clevinger był już w drodze, połowę z krzesła z emocjami, jego oczy wilgotne, a usta drżały i bladą. Jak zawsze miał miejsce, gdy pokłócił się o zasady, w których z pasją wierzył, wściekłby wściekle łapał od powietrza i migał gorzkie łzy przekonania. Było wiele zasad, w których Clevinger wierzył z pasją. Był szalony.
(Clevinger was already on the way, half out of his chair with emotion, his eyes moist and his lips quivering and pale. As always occurred when he quarreled over principles in which he believed passionately, he would end up gasping furiously for air and blinking back bitter tears of conviction. There were many principles in which Clevinger believed passionately. He was crazy.)
Clevinger jest przedstawiany jako wysoce emocjonalna postać, głęboko dotknięta jego przekonaniami i zasadami, które jest kochany. Jego pasja jest widoczna, gdy jest animowany podczas dyskusji, często wykazując oznaki niepokoju, takie jak wilgotne oczy i drżące usta. Ten intensywny stan emocjonalny osiąga szczyt, gdy walczy o oddychanie, podkreślając głębię jego przekonania i zawirowania, które go powoduje.
Pomimo jego silnych przekonań, otaczające go osoby postrzegają Clevingera jako irracjonalne lub zbyt namiętne, określając go jako „szalone”. Odzwierciedla to szerszy temat w „Catch-22”, w którym starcie między indywidualnym przekonaniem a normami społecznymi często prowadzi do nieporozumienia i izolacji. Zapał Clevingera ilustruje konflikt między idealizmem a surową rzeczywistością, przed którymi stoją jednostki w rozdartym wojną świata.